Medale z panowania Augusta II

No. 272.

Jak na poprzedzającym medalu.

Strona odwrotna. Na obłokach stojący geniusz skrzydlaty trzyma w prawej ręce trąbę, w lewej zaś róg obfitości, z którego korony wypadają. Napis do kola: D[ei] Gr[ratia] SIRM[ii] ET BRAC[iani] DUX (Z Bożej laski Xiążę Sirmium i Braciano. U dołu: IN OMNEM TERRAM EXIVIT SONVS (Na całą ziemię rozniósł się odgłos).

Medal ten znajduje się w zbiorze W. Reichla w Petersburgu.

Między pretendentami do korony polskiej po śmierci Jana III wspomnieliśmy Liwiusza Odescalchi synowca Innocentego XI papieża; tegoż Liwiusza popiersie na umieszczonych tu widziemy medalach. Wspomniony Xiażę niemiał innych za sobą zasług, któreby mu prawo dawały do poszukiwania korony polskiej, oprócz pamiątki Innocentego papieża, który wspierał Polaków w ostatniej ich wojnie przeciw Turkom. Pomimo rzeczywistych zasług papieża, wyśmiano jednak na polu elekcyi agenta, którego Odescalchi do Polski przysłał i nie wspomniano nawet o nim między kandydatami do korony. Na umieszczonym tu przecież numizmacie pod liczbą 271 zdaje się, jakoby się Xiążę chełpił z tego tytułu, do którego najuboższy szlachcic w kraju naszym więcej od niego miał prawa.

Strona odwrotna wspomnionego dopiero medalu, wystawia kulę ziemską, a na niej szeroko umieszczone xięstwa Braciano i Syrmium dziedziczne domu Odescalchi. Pierwsze kupił był Liwiusz od familii Orsyni we Włoszech, drugie we Węgrzech położone, otrzymał był w podarunku od cesarza Leopolda, który tym sposobem papieżowi wywdzięczyć się pragnął za odbierane od niego przeciw Turkom posiłki.

Familia Odescalchi wygasła na wspomnionym tu Liwiuszu, utrzymało się przecież to nazwisko które siostrzeniec Liwiusza, Baltazar Herba medyolańczyk, przybrał po śmierci bezdzietnego wuja.

Zdjęcie: archiwum Leipziger Münzhandlung (aukcja 79)