Medale ściągające się do króla Stanisława Leszczyńskiego i jego rodziny

No. 432.

Popiersie króla Stanisława. Napis: D[ei] G[ratia] STANIS[laus] I REX POLON[iae]. To jest: z Bożej łaski Stanisław pierwszy król polski.

Strona odwrotna: Lew trzymający miecz goły i tarczę, na której herb Leszczyńskich. Napis: SIC ERAT IN FATIS. To jest: los tak kazał; które to słowa z napisem u dołu złączone, skład wierszy łacińskich następujący wskazują:

SIC ERAT IN FATIS QUEM PATRIS SYMBOLA DEUS TVTOR ET AUTOR ADES SI PROBET ACTA DEUS.

Los tak kazał, tak klejnot ojcowski zaręcza, Opiekuna i sprawcy zamysł Bóg uwieńcza.

STANIS[lao] REGI POLON[iae] CUM DEFENSORE SUECO REGE CAROLO XII EX HYBERNIS SAXONICIS DISCEDENTI BONI OMNIS CAUSA DDD MDCCVII XI MAII. To jest: Stanisławowi królowi polskiemu, z obrońcą królem szwedzkim Karolem XII z zimowych stanowisk saskich wyjeżdżającemu ku szczęśliwemu godłu daje, ofiaruje i poświęca roku 1707 dnia jedenastego Maja.

Medal ten znajduje się w gabinecie królewskim w Dreznie.

Niewiadomo, kto bić kazał ten medal, który nam powrót króla Stanisława z Saxonii do Polski przypomina. Kiedy w roku 1706, Karol XII wtargnął do Saxonii, towarzyszył mu król Stanisław w dziewięć tysięcy wojska polskiego. W roku następującym opuścili Szwedzi Saksonię w skutku traktatu altransztadzkiego i król Stanisław w tymże czasie do Polski powrócił.

Wspomina biskup Albertrandi, iż lew na stronie odwrotnej tego medalu wyryty, nadany został Rafałowi Leszczyńskiemu przez Frydryka III cesarza, w roku 1470, jako dodatek zaszczytny do rodzinnego jego herbu. Tenże Leszczyński, który wiele przebywał u dworu cesarskiego, zaszczycony od niego został godnością hrabi państwa rzymskiego, w nagrodę za oddane sobie usługi w czasie zachodzących nieporozumień między dworem wiedeńskim, a Maciejem królem węgierskim. Wkrótce potem Rafał Leszczyński wyprowadził się do Polski, gdzie wznosząc się stopniowo w godności i znaczenie, został marszałkiem nadwornym koronnym i na tym stopniu w roku 1501 życia dokonał.