Medale z panowania Zygmunta III

No. 69.

Strona główna. Popiersie Króla z boku widziane, głowa nienakryta; odzienie zbroja i płaszcz Królewski. Napis w otoku: SIGISMUNDUS III. POL[oniae] ET SUEC[iae] BEX POTENT[issimus} AN[no] REG[ni] POL[oniae] X. SUEC[iae] IV, to jest: Zygmunt III Polski i Szwecyi Król najpotężniejszy, roku Królestwa Polskiego dziesiątego, Szwedzkiego czwartego.

Strona odwrotna wskazuje napis, medal w poprzek zajmujący: DEUS REGI TRIBUIT REGNU[m] REX DEO STATUIT TEMPLUM; SIC DEUS IN COELIS HONORAT REGEM, SIC REX IN TERRIS HONORAT DEU[m], to jest: Bóg Królowi nadał Królestwo, Król Bogu wystawił kościół, tak Bóg w niebiesiech czci Króla, tak Król na ziemi czci Boga; w otoku jest napis: AD DEI OPT[imi] MAX[imi] GLORIAM SOCIETATI JESU M.D.XCVII, to jest: ku chwale Boga najwyższego towarzystwu Jezusowemu roku 1597.

Stoi dotąd w Krakowie piękny kościół niegdyś Jezuicki pod tytułem Św. Piotra, który, gdy Zygmunt III (a) zbudował, na pamiątkę kazał wybić ten medal, który powszechnym w wielu krajach zwyczajem pod węgielnym kamieniem zakopano. Przywiązany Król do kaznodziei swego Xiędza Piotra Skargi, chciał, aby ten kościół imię Św. Piotra nosił.

Napis na tym medalu stawia dowód dziwacznej żarliwości religijnej, połączonej z chęcią podchlebienia się Jezuitom i Zygmuntowi III.

Czytamy na nim wyszczególnienie zasług, jakie Zygmunt III dla Najwyższego, i jakie Najwyższy dla niego położył. Kończy się zaś napis pobożną modlitwą, którą Autor medalu składać się zdaje Bogu na ręce Jezuitów.

Zważając przezorność i zręczność członków tego zgromadzenia, trudno jest wierzyć, aby medal ten z natchnienia Jezuitów był bitym. Jest on podobno płodem niezręcznego jakiego pochlebcy, który ich tym sposobem zobowiązać sobie myślał.

(a) Wspomina o tem Biskup Albertrandi w rękopiśmie swojem o medalach Polskich.