Medale z panowania Zygmunta I

Nr 3.

Popiersie z lewej strony w delii futrem podbitej, z łańcuchem na piersiach, na głowie płaska czapka z piórami, napis w około: D·(ominus) SIGISMUDUS · II·, REX POLONIE A°· REGNI NRI· III· AETATIS· XIII· ANNO· D·(omini) M·D·XXXII· (Pan Zygmunt II król polski roku panowania naszego 3, wieku 13, roku pańskiego 1532).

Lew z boku lewego widziany, napis wokoło: PARCERE SUBIECTIS ET DEBELLARE SUPERBOS (przebaczać pokonanym a pokonywać pysznych), w drugim otoku łukiem ponad lwem: JUSTUS SICUT LEO (sprawiedliwy jak lew). U dołu w 2 wierszach: JOHANNES MARIA PATAVINUS F.(ecit).

Średnica 68 mm. Waga w srebrze 169,4 grm. Lany srebrny w m. Zb.

Raczyński No 9 bis.

Medal niniejszy znany już numizmatykom z dzieła Raczyńskiego które uzupełniamy, ale właśnie dlatego wypadało go powtórzyć, gdyż rysunek a zatem i opis, zbyt były niedokładne. Według Raczyńskiego ma się znajdować w Bibliotece Świętego Marka w Wenecyi, jest także w Zbiorze Mennicy paryskiej lany brązowy, lecz nie między medalami bitemi stęplem, tylko między wzorami w osobnych Galeryach na piętrze przechowywanemi. Nieumiejętnie wykonany rysunek w dziele Raczyńskiego spowodował błąd Bolzentala, iż artystę Jana Maryę Padwańczyka (1) za miernego uważa. Ten medal bowiem należy do najpiękniejszych swego czasu, a Padwańczyk do znakomitszych rzeźbiarzy policzonym być winien; medal niniejszy był wykonany w Krakowie, gdzie w roku 1532 już bawił i gdzie na dobre się osiedlił, gdyż w roku 1571 jeszcze się tamże znajdował. Według badań Grabowskiego nazywał się Fabrucio, a był tylko rodem z Padwy. Jego dziełem ma być Cyborium alabastrowe w kościele Panny Maryi w Krakowie, za które wziął zapłaty grzyw. 43 gr. 36. Są także ślady że był architektem, jeżeli podobieństwo nazwiska Grabowskiego w błąd nie wprowadziło.

(1) O Padwańczyku patrz A Grabowskiego Ojcz. Spomin. Tom 1 str. 208, także tegoż Skarbniczka Archeologii naszej. Lipsk 1854 str. 78.