Medale z panowania Zygmunta III

No. 102.

Popiersie Rudnickiego z boku widziane, włosy wysoko podstrzyżone, broda długa, kołnierz nisko spadający. Napis wokoło: SIMON RUDNICKI D[ei] G[ratia] EPIS[copus] VARM[iensis], to jest: Szymon Rudnicki z Bożej łaski Biskup Warmiński.

Strona odwrotna wskazuje herb Rudnickiego, kapeluszem kardynalskim nakryty. Nad nim gwiazda jaśniejąca, w której są litery J. H. S. wokoło napis: IN NOMINE HOC SALVARI NOS OPORTET, to jest: w tem imieniu zbawić nam się należy.

O pobożności Szymona Rudnickiego, Biskupa Warmińskiego, świadczy napis na stronie odwrotnej tego medalu wyryty, hojność zaś jego tkwi dotąd w pamięci mieszkańców Warmii; bo gdy za Zygmunta III niepłatne wojsko koronne związek uczyniło i w całej Polsce wielu się dopuściło zdrożności, Biskup Rudnicki oddał na odkup wojskowym srebra swoje i droższe domowe sprzęty i tym sposobem mieszkańców Warmii od rabunków i ucisku ochronił.

Rudnicki wychowańcem był Kardynała Hozyusza w Rzymie i w jego szkole podobno czerpał prawidła tolerancyi, której dał dowody, kiedy w roku 1609 i 1612 zatargi katolików z różnowiercami w Prusach w sposób dla obu stron najdogodniejszy załatwił.

Umarł Rudnicki w Heilsbergu w roku 1621; mowy jego i listy w rękopiśmie pozostały.