Medale z panowania Jana III

No. 237.

Dwaj rycerze na koniach, jeden w Polskim, drugi w Niemieckim stroju walczą z Turczynem, pod którym koń upadł. Napis u góry: POLONIA BELLAT, STAREMBERG VINCIT, GR[and] VESIR SUCUMBIT, to jest: Polska walczy, Staremberg zwycięża, Wielki Wezyr zwyciężony; u samego dołu jest napis; 1683 12 SEPT (a), to jest: 12 Września 1683 roku.

Medal ten strony odwrotnej nie ma.

Widzieliśmy w poprzedzających numerach, jak Turcy o przegranej swojej pod Wiedniem sądzą i komu zaszczyt głównego dowództwa nad wojskiem chrześciańskiem przypisują. Z przyłączonych tu medalów pod liczbą 236 i 239, na których ani wzmianki o Królu Janie nie ma, przekona się czytelnik jak usilnie sprzymierzeńcy nasi usiłowali zatrzeć pamiątkę ważnej przysługi, jaką w tem zdarzeniu wojsko Polskie Cesarzowi Leopoldowi, Rzeszy Niemieckiej i całemu oddało Chrześciaństwu.

Medale pod liczbą 237 i 238 wspominają wprawdzie, że Polacy pod Wiedniem walczyli, ale zwycięstwo przypisują to wojsku Saskiemu, to dowódzcy oblężonego miasta Hrabi Staremberg, którego widzimy na dzielnym koniu z szańców swoich z Wielkim Wezyrem walczącego.

(a) Medal ten bardzo rzadki znajduje się w zbiorze Hr. Dzieduszyckiego.