Medale ściągające się do panowania Augusta III

No. 383.

Zupełnie to samo wystawuje, co medal poprzedzający, ale jest daleko mniejszy.

Medal ten znajduje się w gabinecie królewskim w Dreznie.

Umieszczone tu medale (No. 379 - 383), przypominają związek Maryi Amelii Infantki polskiej, córki Augusta III z Karolem, królem obojga Sycylii.

"W roku 1738, pisze dziejopis neapolitański Colletta, Karol III pojął za żonę Maryę Amelię córkę Augusta III młodą bardzo, ledwie albowiem 15 lat mającą, przytem skromną i obyczajów czystych i pobożnych. Młoda królowa przyjmowana z wielką godnością w Niemczech, z uszanowaniem u dworów włoskich, przybyła do Portella na granicy królestwa neapolitańskiego, gdzie pod wspaniałym namiotem, wśród okazałości, jakich nie znała dotąd, z mężem się swoim spotkała. Młodość obu małżonków, święty ich związek, serca prawe, bliskie i niewinne szczęście, na koniec nadzieja pomyślnego panowania, rozjaśniała ich twarze; ona pełna uszanowania lecz radosna, schyliła się przed królem, który skwapliwie ją podniósł, a przyciskając do serca, małżonką i królową nazwał. Wjazd publiczny do Neapolu odprawił się dnia 2 Lipca."

Przytoczyliśmy tu wypis z dzieła dziejopisa neapolitańskiego, do jego także świadectwa odwołamy się twierdząc, że królewna polska natronie obojga Sycylii odznaczyła się cnotami domowemi, szczodrobliwością, nawet zdrową radą, której Karol III w ważniejszych zdarzeniach używał.

Po śmierci bezdzietnego Ferdynanda VI, króla hiszpańskiego, brat młodszy, Karol III, hiszpańską objął koronę, synowi zaś zdał królestwo neapolitańskie. Przeniósł się Karol III do Madrytu, w roku 1760. Tegoż roku w Wrześniu Marya Amalia zstąpiła do grobu.

Zdjęcie: archiwum WCN