Medale z panowania Stanisława Augusta

No. 579.

Święty Michał z mieczem ognistym w lewej, a z tarczą, na której imię Jezus, w prawej ręce, unoszący się; u dołu arabeski, nad któremi lilia herbowa, a po prawej stronie pies jakby w powietrzu. W otoku u góry napis: ROKU 1784. D[nia] 9 LIPCA.

Strona odwrotna: Sam napis: MICHAL[sic] WIELHORSKI W SERCACH NASZYCH ZYC: BĘDZIE ZAWSZE, a po bokach tego napisu jest kilka małych arabesków.

Dwóch mieliśmy tego nazwiska w Polsce ludzi, Michał Wielhorski kuchmistrz wielkiego xięstwa litewskiego, syn starosty bracławskiego, z Zamojskiej urodzony. Długi czas był posłem konfederacyi barskiej w Paryżu, dobrze widziany u dworu i u znakomitych osób i z uczonymi obcować lubił. Jana Jakuba Rousseau tyle ująć zdołał, że na jego prośby napisał dziełko o rządzie polskim (a). Żona Wielhorska Ogińska, wojewodzianka trocka, umarła w Paryżu; z niej miał trzech synów: Jerzego, pisarza w. litewskiego, Michała i Józefa jenerałów wojsk polskich. Ojciec ich dokonał życia w Warszawie 1814 roku.

Michał Wielhorski syn, brygadyer kawaleryi narodowej doszedł stopnia jenerał-lejtnanta. Był kawalerem orderów Ś. Stanisława i orła białego. W młodości swej w zagranicznem doskonalił się wojsku, za sejmu 1788 do kraju powołany, w kampanii następnej kommendę wojsk litewskich miał sobie powierzoną (a).

Oba godni mieć przyjaciół, oba zasłużyć mogli na ten medal. Powodu daty 6 Lipca dociec nie mogłem.

(a) Autograf tego dzieła ofiarował Tadeuszowi Czackiemu Józef Wielhorski. Rekopism ten z biblioteki Czackiego przeszedł do x. x. Czartoryskich.

(b) Heraldyka Wielądka.