Medale z panowania Augusta II

No. 300.

Popiersie z prawej strony z laurem na głowie w zbroi i z napisem: AVG[ustus] II D[ei] G[ratia] REX POL[oniae] M[agnus] D[ux] L[ithuaniae] D[ux] SAX[oniae] R[omani] l[mperii] A[rchi] M[arschalcus] EL[ector] (August II z Bożej łaski król polski, wielki książę litewski Xiąże saski, państwa rzymskiego elektor). Pod ramieniem litery C. W.

Strona odwrotna: Ceres stojąca trzyma w prawej ręce rudel okrętowy na podstawie wsparty, a w lewej róg Amaltei, z którego sypie dary. Napis: FORTUNA AUG[usto] OBSEQUENS (Fortuna sprzyjająca Augustowi). W odcinku: REGNI COMITIIS EX VOTO FINITIS MDCIC (Sejm podlug życzenia skończony 1699).

Medal ten znajduje się w zbiorze Franciszka Hr. Potockiego.

August II od chwili wstąpienia swego na tron, ciągłego dokładał starania, aby pojednać umysły stronników Xcia de Conti w Polsce. Rok 1698 zszedł cały na bezskutecznych w tym względzie króla usiłowaniach. Rozdrażnione umysły ukoić się tak łatwo nie dały, a sejm pacyfikacyjnym zwany, zerwany został przed obraniem nawet marszałka. Szczęśliwszym byt król w osobistem jednaniu sobie stronników, których ujmować umiał uprzejmem onych przyjmowaniem, łagodnością w obcowaniu i hojnemi datkami. Tym sposobem zmniejszała się coraz więcej liczba tak nazwanych w owym czasie Kontystów, a w roku 1699 sejm pacyfikacyjny szczęśliwie przyszedł do skutku i wszelkie uśmierzył nieporozumienia i niechęci, które od śmierci Jana III naród poróżniały.

Umieszczony tu medal bity został na pamiątkę szczęśliwego tego zdarzenia. Biskup Albertrandi upatruje w nim cechę powagi i godności, jaką się odznaczają starożytne medale; co jak mówi, w owym wieku nie było rzeczą zwyczajną ani u nas, ani u naszych sąsiadów.

Zdjęcie: Archiwum GNDM