Medale z panowania Augusta II

No. 334.

Głowy połączone dwóch mężczyzn, z prawej strony widziane, z rozpuszczonemi włosami, bez żadnej ozdoby. Napis w otoku: FRID[ericus] AUG[ustus] POL[oniae] REX EL[ector] SAX[oniae] FRID[ericus] AUG[ustus] FR[iderici] A[ugusti] F[ilius] PR[inceps] EL[ectoralis] SAX[oniae]. To jest: Fryderyk August król polski, elektor saski. Fryderyk August Fryderyka Augusta syn, xiążę elektorowicz saski.

Pod ramieniem J. C. ROETTIERS F[ecit] (zrobił).

Strona odwrotna: Król w rzymskim ubiorze stawia syna w takimże ubiorze przed Minerwą, trzymającą w prawej ręce tarczę z herbem saskim, w lewej włócznię, za nią ołtarz, w tyle Merkuryusz unoszący się na powietrzu, trzyma laskę zwyczajną, lewą wskazuje drogę. Napis u góry: FELICIBUS AUSPICIIS (szczęśliwą wróżbą). W odcinku: REGII SAXONIAE PRINCIPIS AD EXTEROS ITER 1715. (Królewicza saskiego podróż za granicę).

Medal ten bity na pamiątkę odbytej w Niemczech i Włoszech podróży królewicza polskiego syna Augusta II tem większy ma z historyą naszą związek że tenże xiążę później królem polskim został pod nazwiskiem Augusta III.

Wyjechał królewicz w roku 1711 najprzód do Włoch, gdzie w roku następującym wiarę katolicką przyjął. Tajono zrazu ten jego postępek, którym sobie istotnie drogę do tronu polskiego utorował; w pięć lat dopiero potem, gdy papież rzecz tę na publicznym konsystorzu w Rzymie ogłosił, Królewicz będący naówczas w Wiedniu, pierwszy raz w tem mieście wypełnił publicznie obrządki religii, którą był przyjął. Godną zastanowienia jest rzeczą iż August II, który w roku 1695 sam wiarę katolicką przyjął, a w roku 1696 osiadł na tronie polskim, który katolik tylko mógł dzierzyć, że August II mówię, syna w wierze luterskiej wychował; przypisać to bez wątpienia należy żarliwości religijnej żony jego Eberhardyny, xiężniczki bajrajtskiej, która upornie przy wierze luterskiej obstając, syna swego tak długo, jak się w jej ręku znajdował, w innej wychować nie chciała.

Zdjęcie: zbiory Staatliche Kunstsammlungen Dresden.