Medale ściągające się do króla Stanisława Leszczyńskiego i jego rodziny

No. 451.

Popiersie w zbroi, na której wstęga orderowa i płaszcz królewski, twarz z prawej strony; wkoło: STANISLAUS I REX POL[oniae] MAG[nus] D[ux] LITH[uaniae]. Stanisław I król polski, wielki xiążę litewski. Pod ramieniem: DU VIVIER.

Strona odwrotna: Sam napis: ACCEPTO A LOTHARINGIS ET BARIENSIBUS FIDELITATIS SACRAMENTO MDCCXXXVII. Na odebranie przysięgi wierności od Lotaryńczyków i Bareńczyków 1737.

Umieszczony tu medal, niemylnie do polskich należy, przypomina albowiem objęcie rządów Lotaryngii przez ziomka naszego Stanisława Leszczyńskiego. Numizmat ten, mógłby istotny żal w sercu Polaka wzbudzić z powodu, że przodkowie nasi silniej nie obstawali za monarchą, ktory tak dobrze w obcym kraju okazał, coby mógł był zdziałać dla szczęścia współziomków swoich na rodzinnej ziemi.

Wspomnieliśmy wyżej o zaciętej wojnie w której cała nawet Europa udział miała za Stanisławem Leszczyńskim, lub przeciw niemu. Rossya zbyt odległą wówczas od granic francuzkich była, aby Ludwik XV mógł był bezpośrednio w szranki z nią wstępować i sprawę teścia swego popierać.

W tem położeniu rzeczy, gabinet wersalski obrócił wszystkie siły swoje przeciw Austryi, Augustowi III sprzyjającej, a to z takiem szczęściem, iż w roku 1736 zniewolił do pokoju cesarza Karola VI. Zawartym wtenczas traktatem odstąpiła Austrya (prócz innych krajów) Lotaryngii w dowożytne posiadanie Stanisławowi Leszczyńskiemu, po którego śmierci, prowincya ta do Francyi przyłączoną być miała.

Wskutku wspomnionego dopiero układu, zjechali się do Lunewillu pełnomocnicy króla Stanisława, Chaumont de la Galaiziere i baron Mizschek, którzy dnia 8 Lutego roku 1737 xięstwo barskie, a dnia 21 tego miesiąca i roku, xięstwo Lotaryńskie imieniem jego w posiadłość odebrali. Sam król przybywszy do Lunewilla dnia 3 Kwietnia, przysięgę wierności nowych swoich odebrał poddanych; z tego to powodu wybity został medal niniejszy.

Zdjęcie: archiwum PDA/PGNum (aukcja 13)